biliyorum daha bir deniz
bile geçemedik boğuluyoruz
en çok şarkı sonlarında
sormuyorlar bizi -nerdeyiz-
ayak dirediğimiz bu mevsim
çöküşleri bu iç çekişleri
ve belki de kaçtığımız
her şeyi bir bir biliyorlar
biz bilmiyoruz gece nerde
başlar nerde biter 'kan zaman
beni bu 'kan
zamanın içinde lütfen
lütfen
ellerinle durdur
beni
gözlerinle
ve dahi her
şeyinle
bu bizim hepten dil oluşumuz
konuşmadan
kımıltıya göz kırpmaktan
gelir yerindedir
şarkısı durmuş bir aşkta
biz de durduk bir zaman
bu bizim
boydan boya bir göle benzediğimiz
ve senin
öpüşmemeyi dahi böylesine sevdiğin
dilini
unuttuğum eski bir şarkıyla
nazikçe
kulağıma fısıldanmıştı bir katil
yahut
bir şair hayaleti tarafından
beni bu 'kan zamanın
içinde lütfen
lütfen ellerinle durdur
zamana uydurmadan
göğsündeki makasla
şimdi ya zamanı ya beni
durdur
bir elin yeter elbet
durdurmaya beni
hem bu 'kan zamanı ellerin
durdurmaya
-demiştim bir deniz bile
geçemedik boğuluyoruz-
imdat dilekleriyle bu çağdan
aklımızı kaçırırken
yeter elbet gözlerin de
zamana dair
ne varsa bir şarkıya
sığdırmaya
beni bu 'kan zamanın
içinde lütfen
lütfen ellerinle durdur
beni gözlerinle
beni gözlerinle
Bireylikler Mart-Nisan ikibinonbeş/ sayı: 61
