USUL ZİYA'NIN ÖLMEDİĞİDİR

                      Ziya Abi'ye

                             çünkü Ziya Abi coğrafyadır

başına bir silgi konmuş halde bulunurmuş kağıtlarda
aha bu kağıtlarda başında bir silgiyle erkenden
uyanıp dağ fotoğrafları çeker gibi iştahla
ve yeniden hep yeniden silinir dururmuş 

öyle ya bu dağlar renksiz bile değil bu dağlar
hepten görüntüsüz ve görgüsüz çok da sahici
yine de öteki olabilmek adına her gün erkenden
uyanıp dağ fotoğrafları çeker gibi iştahla
yanılır dururmuş

iki yüzünü sarraflara kırdırmıştır biz bilmeyiz
o güzelim atlar götürülüp şişeler verilince eline
işte uzunca yollara öyle deliksiz bakarken 
gördüm: rüyasında atlar vardı dağ fotoğrafları

efendim, bir rüya neden yorulur?

bireylikler/ temmuz-ağustos 2015/ sayı: 63

CEVİZ LEKESİ

“insan hem saklanıp hem her şeyi görmek istiyorsa
en iri cevizi bulmalıdır” 
                                              Faruk Duman/ Zürafa

gövdelerden geliyorum ağaç diplerinden ve saatler
gece nedir bilmezken bu iltihaplı şehir
söküp atmamışken rahminden kangrenli evlatlarını
ben ağaç diplerinde ben uzun boyunlu gövdelerde
ve ben bilhassa saatlerin boşverdiği yerlerde
tutup ellerimden kendimi uçlara götürüyorum
sonra avuçlarına kendimin

ama hiç aklımıza gelmiyordu -bir ölümü- yazıp bozmak
cevizler dahil bütün allah'lardan korkarak
hiç aklımıza gelmiyordu dev heykellerin bir bir 
devrildiği

yani ben gövdelere gidiyorum ağaç diplerine 
uzanıp tutmak üzre bütün akrepleri
yani ben uzaktan sesleri gelen şölenlere
gidiyorum: tenhalaşın diyedir biralar içerek
tutup iki yakamdan kendimi surlardan getiriyorum
sonra sokaklarından kendimin

ama hiç aklımıza gelmiyordu -bir cevize- inanmak
allah'lar dahil bütün ölülerden korkarak
hiç aklımıza gelmiyordu dev ekranların bir bir 
devletleştiği

işte dil yakma ayinlerine böylesi düşkün olup
açık ellerimi ansızın karanlık buluyorum
sonra gövdelere gidiyorum uzun boyunlu
ağır bir şehri surlarından tutup
çağımın en tenha tavanına asıyorum
avucum dahil her yerde rahat etsin diye cevizler

ama hiç aklımıza gelmiyordu -bir ölüyü- aramak
cevizler dahil bütün allah'ları kırarak
hiç aklımıza gelmiyordu bu ellerin bir zaman 
bembeyaz olduğu

BİZİM SOKAKTA HİÇ ÖLMÜŞ MÜYDÜN

       Ece Ayhan'a cumhuriyetsiz bir sokaktan

bir vapur şehri ikiye bölerse: ben:
hiç bu yanda olmadım
gündüzleri dağıttım geceler kaldı bana
bilirsin bu gezegenin geceleri meşhurdur
-sokakları da!

yahu azizim ay nerelere gider bu saatlerde
sevdiğimiz atlar masallar aradığımız biralar da
bitimsiz bir sancıyı nerelere gönderir ay
gittiğinde adamlar

bir intihar gibidir üç gece seni izledim
hem bir intihar gibi üç gecedir pürçıplak

azizim giden ay mıydı
yoksa sen miydin yalınayak?

Bireylikler Kasım Aralık 2014/ sayı: 59