ZAMAN VE KASIKLAR

benim yırtık zamanım bir acının gövdesinden
bir başka acıya dal uydurdu, öğrendim
uçmak biraz da böyledir işte

gençliğime en yakın yeri kanattım ondan besleniyorum
beni sarmıyor dirim bir şeyin daha başında
uzak sokaklar buluyor bundan besleniyorum
ama neden sokakları tutuyorlar ama neden
bu sokakta gecenin her saati yitik bir ay izi
dönüp dolaşıp başıma geliyor neden

benim yırtık zamanım bir sokağın içinde
uçmak gibi bir şey denerdi, soramadım
bu rüzgar kimden bilinecek

bir şey başlıyor içinde ellerinin de olduğu
virgüllere basıyorsun bir şey bitiyor
çok uzun cümlelerden atlayıp kadeh içlerine
atlara şaraplara kasıklara da binip
işte ağzımın olmadığı her yerdesin
bir şey geçiyor içinde günlerin de olduğu
sonra ben acayip şarkılarda adımı duyup
dansa başlayınca bir dal sigara
dönüp gelip dudaklarıma yapışıyor

an oluyor bir buluttan biliniyorum kadeh içlerinden
atlardan şaraplardan kasıklardan  
iki gözüm önümde yalanlanıyorum

çünkü dalımda kuş bulundurmak 
yemişlerime de kıymaktı, biliyorum
düşmek biraz da böyledir işte