I. üstelik ben bu morga yeni girdim
tenimin sıcağını yazlarda yitirdim
dolunayı doğrular gibi bakıyor çayımdaki bardak
durup bir nehri bende bitiriyor
sigaramı öper gibi içiyormuşum bu beni güldürüyor
beni güldürüyor bazen gözlerimdeki toprak
II. üstelik ben yağmura şirk koşmak konusunda
oldukça iyiydim
hangi duaya başlasam sırtım biraz kambur
ve pürçıplak ölmek durur asfalt özünde
benim katran gözlerim bakmayı öğrenip
utanç içerikli cesetim ayıp tasarlarken
üzerime yakışmayan bir tanrıya
amin mi demeliyim?
III. üstelik ben insanlar ve cesetleri ayırt edemez
hayaller ve kırıkları iyi bilirdim
hangi cehennemde budansam ırzım biraz zehir
bu kadar şehir için bak çok dar atlaslar
dağınık bir ölümle elden bu kadarı gelir:
zaman yürütmeye yarayan türlü gövde ve oyuncak
gecenin ergen saatinde dişimdeki kuş izleri
çarmıhtaki beni tanrıdan korumak için ancak
IV. üstelik ben sizin bilmediğiniz saatlerde
burnuma uygun çiçekler dikerdim
ve dört yanım
ve dahi dört yanım
yaprak yitiminin o acıklı tortusu
Nisan 2014
Ekim ikibinondört/ Akatalpa/ Sayı: 178
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder